⭕ dczyn gleby jest parametrem wpływającym na przebieg wielu zachodzących w niej procesów. Wraz ze zwiększaniem zakwaszenia zmniejsza się dostępność składników pokarmowych w glebie (np.: fosforu, wapnia, magnezu), a zwiększa metali ciężkich (np.: ołowiu, kadmu, niklu). Dużym problemem może być zwłaszcza ograniczenie dostępności fosforu, który w glebach o pH poniżej 5,5 tworzy z żelazem i glinem sole nierozpuszczalne w wodzie. W glebach kwaśnych pojawia się także tzw. glin ruchomy. Jest to glin, który zostaje uwolniony z minerałów występujących w glebie i w takiej postaci jest szkodliwy dla roślin, hamując wzrost korzeni. Przekłada się to na gorsze zaopatrzenie części nadziemnych w wodę i składniki pokarmowe. Zakwaszenie wiąże się też z utratą struktury gruzełkowatej (zapewniającej właściwe stosunki wodno-powietrzne w glebie), co również pogarsza warunki wzrostu korzeni. W glebach kwaśnych aktywność bakterii jest mniejsza, co skutkuje obniżeniem tempa rozkładu materii organicznej (a więc dostępności składników z nawozów naturalnych i organicznych) i wiązania azotu atmosferycznego. Zakwaszenie gleb sprzyja też rozwojowi niektórych chwastów. W rezultacie opisanych procesów zakwaszenie gleb prowadzi do ograniczenia plonowania roślin uprawnych i pogorszenia jakości plonu. Zakwaszanie jest naturalnym procesem zachodzącym w glebach, będącym rezultatem oddychania mikroorganizmów i korzeni roślin oraz rozkładu materii organicznej (powstający CO2 tworzy z wodą kwas węglowy H2CO3, który jest źródłem jonów wodorowych H+ zakwaszających glebę), a także utleniania azotu i siarki (te procesy również są źródłem kationów H +). Przyczyną zakwaszenia gleb Polski są także właściwości skały macierzystej, z której powstały gleby – są to często kwaśne skały osadowe. Nie sprzyja też klimat, ponieważ przewaga opadów nad parowaniem skutkuje wymywaniem jonów zasadowych w głąb profilu glebowego. Sama uprawa roślin również zwiększa kwasowość gleby, ponieważ składniki zasadowe są odprowadzane z plonem. Zwiększeniem zakwaszenia gleby może też skutkować stosowanie niektórych nawozów mineralnych, dlatego planując nawożenie ważne jest dobranie formy nawozu odpowiedniej nie tylko do wymagań pokarmowych rośliny w konkretnej fazie rozwojowej, ale także do właściwości gleby. Przykładem tzw. nawozu fizjologicznie kwaśnego jest Siarczan Amonu AS 21. Nawóz ten wzbogaca glebę w kation amonowy i anion siarczanowy(VI). Jon amonowy jest pobierany przez rośliny intensywniej niż siarczanowy, a na jego miejsce roślina wydziela jon wodorowy, zakwaszający glebę. Ponadto, azot amonowy ulega w glebie utlenieniu (nitryfikacji) do kwasu azotowego, co również zakwasza glebę. Dlatego Siarczan Amonu AS 21 zalecany jest do nawożenia gleb niezakwaszonych. Przyjmuje się, że do zobojętnienia fizjologicznie kwaśnego działania tego nawozu, na każde jego 100 kg należy zastosować 110 kg CaCO3. Nawozami fizjologicznie kwaśnymi, ale w mniejszym stopniu niż siarczan amonu, są Mocznik.pl, Mocznik granulowany 46%, Kędzierzyńska Saletra Amonowa, Saletra Amonowa 30 Makro i Saletrosan 26 Makro. Fizjologicznie kwaśne oddziaływanie saletry amonowej wynika z utleniania w glebie azotu amonowego do azotanowego, natomiast działanie mocznika wiąże się z przekształcaniem azotu amidowego obecnego w nawozie do formy amonowej. Neutralizacja tego zakwaszenia wymaga zastosowania ok. 60 kg CaCO3 na każde 100 kg saletry amonowej i ok. 80 kg CaCO3 na każde 100 kg mocznika. Są również nawozy azotowe, które zawierają węglan wapnia i węglan magnezu, zobojętniające zakwaszające działanie azotu amonowego. Przykładami takich nawozów są: Saletrzak 27 Standard, Saletrzak i Salmag®. Jednym ze sposobów oceny stopnia zakwaszenia gleb jest wykonanie oznaczenia wartości pH zawiesiny gleby w roztworze chlorku potasu o stężeniu 1 M. Na podstawie uzyskanego wyniku można określić odczyn gleby: pHKCl do 4,5 – odczyn bardzo kwaśny, pHKCl od 4,6 do 5,5 – odczyn kwaśny, pHKCl od 5,6 do 6,5 – odczyn lekko kwaśny, pHKCl od 6,6 do 7,2 – odczyn obojętny,

Numer telefonu: 669349266

• Podziel się
• See all ads from this advertiser